Είστε γονείς; Απολαμβάνετε το νέο σας ρόλο; Αγχώνεστε ή είστε από αυτούς που βλέπουν την γονεϊκότητα ως μια πρόκληση; Αναμφισβήτητα για κάποιους ο ρόλος αυτός προκαλεί άγχος αλλά κι αντικείμενο καθημερινής τριβής. Υπάρχει μαγικό ραβδί; Γιατί κάποιοι γονείς έχουν «εύκολα» παιδιά κι άλλοι γονείς έχουν «δύσκολα» παιδιά; Το κακό νέο είναι ότι, ναι, προβλήματα υφίστανται. Το καλό νέο είναι ότι, ναι, υπάρχουν λύσεις!
Η έννοια της ρουτίνας
Μια σταθερότητα στο πρόγραμμα του παιδιού, θα του δώσει την αίσθηση της της προβλεψιμότητας άρα και της ασφάλειας. Πότε τρώτε; Πότε διαβάζετε; Πότε κάνετε μπάνιο; Πότε πηγαίνετε για ύπνο; Για τα μικρότερα παιδιά η οπτικοποίηση ενός τέτοιου προγράμματος έχει αποδειχτεί σωτήρια. Να θυμάστε ότι δουλεύει εξαιρετικά στα παιδιά που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού.
Ανθεκτικότητα και σταθερότητα
Τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν ότι οι γονείς αποτελούν μια σταθερή αλλά κι ακλόνητη βάση για εκείνα. Πολλές φορές (τις περισσότερες) τα παιδιά ελέγχουν τα όρια των γονέων τους. Είναι πολύ λογικό! Οι γονείς από την άλλη ΔΕΝ θα είναι απρόσιτοι, σκληροί κι αποφασισμένοι για σύγκρουση. Θα είναι αποφασισμένοι, όμως, να βάλουν ΜΟΝΟ εκείνοι τα όρια, να διδάξουν την αξία τους και να τα τηρήσουν! Θα είναι έτοιμοι να δείξουν σταθερότητα στις αποφάσεις τους αλλά και συνέπεια. Μπορεί να αρέσει στο παιδί σας το να του επιτρέπετε να δει παραπάνω τηλεόραση κι έτσι να ησυχάσει και να ησυχάσετε κι εσείς μαζί του αλλά πολύ γρήγορα θα διαπιστώσετε ότι χάθηκε η έννοια της συνέπειας και της σταθερότητας. Μόνο με μια σταθερή συμπεριφορά θα μάθουν τα παιδιά τι σημαίνει «τηρώ», «ακολουθώ», «περιμένω», «υπομένω». ΔΕΝ ακολουθείτε εκεί που σας πηγαίνει το παιδί! Το παιδί ακολουθεί εσάς! Έτσι κανείς δεν θα «χαθεί». Ακόμη κι αν προσωρινά συγκρουστείτε, μακροπρόθεσμα μόνο οφέλη θα έχει μια τέτοια στάση.
Ειλικρίνεια
Είναι πολύ σημαντικό να λέτε τι εννοείτε αλλά και να εννοείτε όσα λέτε! Τα παιδιά έχουν την μαγική ικανότητα να εντοπίζουν το ψέμα στη στιγμή! Δεν θα θέλατε να μεγαλώνετε παιδιά-ψεύτες! Τότε μην γίνετε κι εσείς! Εάν, για παράδειγμα, πιστεύετε ότι δεν μπορείτε να πάτε στις κούνιες το απόγευμα, να είστε ειλικρινείς με τις προθέσεις σας. «Ξέρω πόσο πολύ θα το ήθελες, αλλά πρέπει να μείνουμε σπίτι να μαγειρέψουμε και να βοηθήσουμε τον αδερφό σου με το διάβασμα αλλά είναι βέβαιο πως αύριο θα μπορέσουμε να πάμε.» Λέξεις όπως «ίσως», «μπορεί» δεν υπάρχουν στο λεξιλόγιο τους αλλά τα γεμίζουν με αμφιβολία ή άγχος. Εάν έχετε έκρηξη θυμού από μέρους τους, να είστε συνεπείς σε όσα είπατε. «Ξέρω πόσο έχεις νευριάσει, αλλά θα νευριάσεις ακόμη πιο πολύ εάν το βράδυ θα είσαι πεινασμένος και δεν θα έχουμε φαγητό!». ή «Η μαμά πρέπει να σε φροντίσει και είναι σημαντικό να φας αλλά να διαβάσει κι ο αδερφός σου. Είμαι βέβαιη πως αύριο θα περάσουμε εξίσου καλά!».
Απόλυτα και ξεκάθαρα όρια
Τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν τι περιμένετε από αυτά και μέχρι που μπορούν να φτάσουν. Δεν υπάρχει «Φάε δύο σοκολάτες επειδή διάβασες γρήγορα!» Από πότε το φαγητό συνδέεται με την γρηγοράδα; ή «Θα δεις δύο ώρες τηλεόραση αντί για μία!» Άρα τώρα ξεχάστηκε το πόσο κάθονται μπροστά τις οθόνες; Εάν θεωρείτε, ως γονείς, ότι το παιδί σας θα τρώει ένα γλυκό την ημέρα, αυτό θα ξέρει! Εάν, εντούτοις, θέλετε να το επιβραβεύσετε με κάτι, μην το κάνετε παραβαίνοντας τους δικούς σας κανόνες και τα όρια. Πείτε καλύτερα, «Σήμερα τελείωσες τα μαθήματά σου πάρα πολύ γρήγορα! Είμαι τόσο χαρούμενη γι’ αυτό. Μπορούμε, τώρα, να κάνουμε ένα παζλ μαζί που ξέρω πόσο σου αρέσει!»
Λογικές συνέπειες
Στα παιδιά, πολλές φορές, παρατηρείται απουσία γνώσης ως προς την έννοια της πράξης και της συνέπειας. Χτύπησαν το αδερφάκι. Ε και; Απλά το χτύπησαν! Για τη δική τους λογική, όλα καλά! Το ήθελαν, το έκαναν! Η προετοιμασία όμως για την ζωή έξω από το σπίτι, προστάζει ότι αυτή η πράξη έχει συνέπειες. Εάν αυτό δεν γίνει κατανοητό, τότε περνάτε το μήνυμα ότι οι πράξεις δεν έχουν συνέπειες. Κι αυτό είναι λάθος μήνυμα ζωής! Ας δούμε ένα παράδειγμα… «Μαμά, είσαι χαζή γιατί δεν με αφήνεις να παίξω στον υπολογιστή!» Η φυσική αλλά και λογική συνέπεια μιας τέτοιας κουβέντας θα ήταν «Η μαμά είναι τόσο χαζή που έχει, προφανώς, ξεχάσει να οδηγεί άρα το Σάββατο δεν θα ξέρει τον δρόμο για το πάρτι του φίλου σου. Λυπάμαι!» Λογικό; Λογικό! Αφήστε το παιδί να σκεφτεί και να δώσει εκείνο λύση! Θα ζητήσει συγγνώμη; Τη δέχεστε αναλύοντας γιατί ήταν κακό αυτό που ειπώθηκε. Εάν δεν ζητήσει συγγνώμη, μένετε σταθεροί σε αυτό που είπατε! Το παιδί δεν θα πάει στο πάρτι!
Και τώρα που έγινε τι;
Συμβάν ► Παύση ► Βαθειά ανάσα ► Τώρα διδάσκετε ► Τι συμβαίνει; ► Τι βιώνει το παιδί σας; ► Είστε εκεί για αγκαλιά και παρηγοριά αλλά και τήρηση ορίων ► Τι εναλλακτικές υπάρχουν; ► Αυτοφροντίδα (Τι θα κάνετε για να νιώσετε εσείς καλύτερα;) ► Λύση
Ξεκινήστε από αύριο! Τίποτα δεν χάθηκε! Το αποτέλεσμα σίγουρα θα σας ανταμείψει!