Συνήθως οι γονείς είναι αυτοί οι οποίοι το απόγευμα αναλαμβάνουν τη μελέτη της ξένης γλώσσας στο σπίτι. Τις περισσότερες φορές έχουν όλη την καλή διάθεση να προσφέρουν στο παιδί τους και να το κάνουν να «προχωρήσει» όπως λένε. Εντούτοις, όταν αυτό γίνεται χωρίς την απαραίτητη καθοδήγηση αλλά και γνώση, ενδέχεται να ωθήσουμε τους μικρούς μαθητές να βιώσουν ακόμη μεγαλύτερα επίπεδα άγχους, να βιώσουν εκ νέου την απόρριψη και τελικά να δούμε ότι όλες οι προσπάθειες «πέφτουν στο κενό» και ότι οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες τελικά δεν θα μάθουν Αγγλικά!

Ας δούμε, λοιπόν, πρακτικές κι εύκολες λύσεις για να κάνουμε πιο σωστή τη μελέτη στο σπίτι.

  1. Ετοιμάζουμε το χώρο μελέτης του παιδιού. Προσέχουμε το δωμάτιο να είναι καθαρό, το γραφείο τακτοποιημένο και οτιδήποτε μπορεί να διασπάσει την προσοχή του (π.χ. ένα μουσικό παιχνίδι) καλό θα ήταν να απομακρυνθεί από το οπτικό του πεδίο.
  2. Προετοιμάζουμε ένα συστηματικό και καθημερινό πρόγραμμα εκπαίδευσης. Ενθαρρύνουμε, επιβραβεύουμε και ενισχύουμε τις καλές συμπεριφορές του παιδιού μας. Για παράδειγμα εάν στην ορθογραφία μας γράψει σωστά 5/10 λέξεις, τότε επιβραβεύουμε την προσπάθεια του παιδιού και το παροτρύνουμε να συνεχίσει γιατί βλέπουμε πόσο καλά τα πηγαίνει.
  3. Του επιτρέπουμε να κάνει συχνά διαλείμματα με εναλλαγή δραστηριοτήτων. ΟΜΩΣ δεν επιτρέπουμε στο παιδί να κάνει δραστηριότητες οι οποίες θα το κουράσουν και δεν θα του επιτρέψουν να επανέλθει στη μελέτη. Για παράδειγμα δεν του επιτρέπουμε να δει τηλεόραση ή να παίξει με το Play Station.
  4. Διατηρούμε τη βλεμματική επαφή με το παιδί μας και μιλάμε σταθερά και αργά έτσι ώστε να αντιλαμβάνεται τι του λέμε. Για παράδειγμα κοιτώντας το στα μάτια θα μπορούσαμε να πούμε, «Νίκο μου, να σου θυμίσω ότι οι προτάσεις ξεκινούν με το κεφαλαίο γράμμα κάθε φορά. Είμαι σίγουρη ότι από εδώ και πέρα θα το θυμάσαι κι έτσι θα γράφεις μόνο ολόσωστες προτάσεις για να είσαι κι εσύ αλλά και η δασκάλα σου πολύ χαρούμενη.»
  5. Στην ανάγνωση κειμένων στη ξένη γλώσσα, θα βελτιωθεί αν έχει το χρόνο να διαβάσει πιο ήρεμα, χωρίς πίεση και χωρίς διαρκή διόρθωση από μέρους μας. Του επιτρέπουμε να διαβάσει με το ρυθμό του και σιγά-σιγά αυξάνουμε τον ρυθμό και την ποιότητα της ανάγνωσης. Δε διακόπτουμε την ανάγνωση για να διορθώσουμε τα λάθη και ειδικά όταν αυτά είναι επαναλαμβανόμενα. Θα βοηθούσε πολύ τον μαθητή να προηγηθεί σιωπηρή ανάγνωση πριν τη φωναχτή.
  6. Εάν εμείς γνωρίζουμε ότι οι εργασίες που έχει να κάνει είναι πολλές προσπαθούμε να τις διαιρέσουμε σε μικρότερες και απλούστερες. Ξεκινάμε πάντα από αυτές που απαιτούν μεγαλύτερη προσπάθεια και κόπο.
  7. Ένα τοιχοκολλημένο συγκεντρωτικό πρόγραμμα εργασιών, θα βοηθούσε το παιδί πάρα πολύ να αξιολογήσει τις προτεραιότητές του αλλά και την πρόοδο του κάθε μέρα. Για παράδειγμα θα μπορούσε να βάζει ü κάθε φορά που ολοκληρώνει μια δραστηριότητα χωρίς να τη διακόψει ή κάθε φορά που διαβάζει σωστά το κείμενο του ή κάθε φορά που ετοιμάζει μόνο του τη τσάντα της επόμενης ημέρας.
  8. Όταν το παιδί μας κάνει λάθος, σε καμία περίπτωση δεν καταφεύγουμε στις φωνές. Προσπαθούμε να του θυμίσουμε ό,τι εκείνο έχει ξεχάσει με ήρεμο και γλυκό τόνο στη φωνή μας. Οι φωνές θα του δώσουν την αίσθηση ότι για άλλη μια φορά απογοήτευσε τον ενήλικα αλλά και φυσικά τον ίδιο του τον εαυτό. Μιλώντας στο παιδί γλυκά και ήρεμα, του περνάμε το μήνυμα «Εγώ είμαι εδώ για εσένα και μόνο. Είσαι το παιδί μου και το μόνο που θέλω είναι να προοδεύεις.»
  9. Ποτέ δεν συγκρίνουμε το παιδί μας με άλλα παιδιά τα οποία είναι «καλύτερα» στα Αγγλικά ή στα μαθήματα από εκείνο. Τα παιδιά με Μαθησιακές Δυσκολίες ήδη βιώνουν αισθήματα κατωτερότητας. Δε χρειάζεται οι γονείς να τα ενισχύουν πιστεύοντας ότι έτσι θα μάθει να προσπαθεί περισσότερο. Το αντίθετο μάλιστα…Θα νιώσει για άλλη μια φορά αποτυχημένο.
  10. Θυμίζουμε όσες φορές χρειάζεται στο παιδί τα καθήκοντα του και εάν δεν είναι σε θέση να ιεραρχήσει τις προτεραιότητές του , το βοηθάμε εμείς. Εάν δε γνωρίζει την ώρα, του βάζουμε σημαδάκια στο ρολόι, έτσι ώστε να μπορεί να ενημερώνεται και το ίδιο. Στο σημείο όμως αυτό, θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμο οι γονείς να μάθουν στα παιδιά την ώρα. Οι λόγοι είναι άπειροι….
  11. Όσο μελετάμε με το παιδί, δεν κάνουμε άλλες δουλειές μέσα στο σπίτι γιατί έτσι και το ίδιο το παιδί θα αποσπάται και θα νιώθει ότι αφού η μαμά διαβάζει και σιδερώνει, πιθανόν και το ίδιο θα διαβάζει και θα παίζει ταυτόχρονα! Η ώρα της μελέτης είναι αποκλειστικά και μόνο για το παιδί.
  12. Δε χάνουμε την ευκαιρία να επιβραβεύουμε το παιδί ακόμη κι αν εμείς δε βλέπουμε το «κατόρθωμά» του. Για εκείνο κάθε μικρό βήμα, φαντάζει τεράστιο ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ!

Εμείς, ως καθηγητές και παιδαγωγοί, έχουμε την υποχρέωση κάποιες φορές να «κάνουμε και μάθημα» στους γονείς με μοναδικό σκοπό να τους έχουμε αρωγούς στο πολύτιμο έργο μας. Δεν είναι σε καμία περίπτωση χάσιμο χρόνου. Ιδανικά τέτοιου είδους ενημερώσεις θα πρέπει να προγραμματίζονται σε τακτική βάση έτσι ώστε να έχουν και οι ίδιοι τη δυνατότητα να μας μεταφέρουν τους προβληματισμούς τους.